- De bevordering van de devotie tot O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand werd in 1866 door paus Pius IX aan de redemptoristen toevertrouwd. Kopieën van het miraculeuze schilderij werden over de gehele wereld verspreid. Sindsdien zijn in veel van hun kerken speciale kapellen voor deze Maria ontstaan, waarvan sommige devotioneel een breder karakter verwierven en het doel werden van (individuele) bedevaarten.
- De Mariaverering stond traditioneel hoog in het vaandel bij deze congregatie. De verering gold in het bijzonder de meimaand die aan Maria is toegewijd en die sinds ca. 1855 ook in de Amsterdamse Mariakerk met luister werd gevierd. Klooster en kerk vormden lange tijd een centrum van godsdienstig leven in Amsterdam en van daaruit vertrokken paters het land in voor missies en retraites.
- In 1868 ontvingen de Amsterdamse paters vanuit Rome de kopie van de icoon van de Lieve Vrouw. Het was het tweede exemplaar in Nederland (na Wittem in 1867). Bij de opening van de meimaand werd op 30 april om 20.00 uur een processie gehouden waarbij het schilderij vanuit de recreatiezaal via de sacristie naar de kerk werd gebracht waarna het in een omgang op een draagbaar door de kerk werd gevoerd. Het werd gezegend voordat het in de kapel werd geplaatst. De verering van de beeltenis 'nam terstond goed op onder het volk'. Diverse voorwerpen werden er door de bezoekers geofferd.
De kloosterkroniek vermeldt op verschillende tijdstippen 'genezingen en weldaden' die door Maria zouden zijn bewerkstelligd. Een voorbeeld is Therèse Munche die na tien maanden pijn te hebben gehad aan de rechterhand, op 9 december 1868 plots was genezen na het bidden van een noveen voor deze Maria. In hetzelfde jaar genazen nog vier personen. In de loop der jaren werden diverse ex-voto's aan het schilderij geschonken, waarvan er nog ettelijke aanwezig zijn.
Hoewel de cultus in die tijd waarschijnlijk niet als een bedevaart werd aangemerkt, duiden de grote aanhang van vereerders, ook van buiten de stadsgrens, de verering en de genezingen daar in beperkte mate wel op. 
- Op 4 mei 1869 verleende de paus een volle aflaat voor hen die op 16 juni of de daaropvolgende zondag de beeltenis vereerden. In 1872 werd het schilderij gekroond. In februari 1877 werd een speciale broederschap opgericht, geaffilieerd aan de aartsbroederschap te Rome. Reeds binnen een week konden duizend leden worden ingeschreven.
- Vanuit Amsterdam ging de broederschap jaarlijks ook op bedevaart naar de door de redemptoristen bestierde bedevaartplaats ⟶ O.L. Vrouw in 't Zand te Roermond. Daarvoor beschikte men over twee processievaandels (van O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand en van H. Alfonsus).
- Over de voortgang van de verering is verder weinig bekend. De kloosterkronieken vermelden er niet veel meer over. Mogelijk is de bedevaartgebonden devotie onder invloed van het succes van de Amsterdamse Stille Omgang allengs teruggelopen.
Op 9 juli 1916 werd het gouden jubileum van de schenking van de beeltenis nog groots herdacht met een triduum en processies. Ook telde de broederschap in 1924 nog 25.269 leden. Of deze ook nog een praktische invulling gaven aan de verering van deze O.L. Vrouw in de Keizersgrachtkerk is niet bekend.
- Door de ontvolking van de binnenstand en de veranderingen in de vorm en praktijk van het godsdienstig leven moesten uiteindelijk op 28 april 1985 klooster en kerk worden gesloten. De kerk is dat jaar eigendom van de Syrisch-Orthodoxe kerk geworden en later (1994-96) gerestaureerd.