- De votiefkapel van O.L.Vrouw van het Heilig Hart is in 1872 opgericht langs de Heerbaan. In de loop van de tijd verwierf de kapel een interieur dat bestond uit een altaar, twee banken en twee stoelen en een aantal beelden, (mogelijk) van het Kindje Jezus van Praag (Æ Beek), H. Hart, O.L. Vrouw van het H. Hart, St. Jozef, St. Gerardus en Theresia van Lisieux.

- In 1884 werd er een Lourdesgrot bijgebouwd. Deze grot is later vervangen door een nieuwe.

- De kapel werd in 1960 afgebroken vanwege de verbreding van de Heerbaan. In later jaren is door de familie van de oprichtster van de kapel, op de voormalige locatie van de kapel nog wel eens een rustaltaar opgesteld bij gelegenheid van de Mariaprocessie in het dorp.

- In de kapel stonden verschillende beelden, die na de afbraak in 1960 verspreid zijn onder leden van de familie Vossen-Wagemans. Een Mariabeeld lijkt het oorspronkelijke cultusbeeld te zijn geweest. Het wordt thans (1998) bewaard door de dochter van mevrouw Vossen. In 1934 kreeg het Mariabeeld een kroon ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de grot. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is in de achterzijde van het Mariabeeld een granaatscherf terechtgekomen.

- In 1872 vervulde Petronella Seuntjens (‘Nelke van ’t kapelke’) haar eerder gedane belofte een kapel op te richten ter ere van Maria, als haar broer van razernij zou genezen. Aanvankelijk zou er weinig aandacht naar de kapel zijn uitgegaan, omdat Petronella geen bekendheid aan het gebeuren wilde geven. Een aantal nieuwe genezingen bracht de kapel echter onder de aandacht van personen buiten de familiekring. Volgens mevrouw Vossen, pleegdochter van Seuntjens en de belangrijkste mondelinge bron, kwamen vooral ‘eenvoudige’ mensen de in de kapel geplaatste O.L. Vrouw van het H. Hart vereren. De weinige, grotendeels uit mondelinge overlevering stammende gegevens, zijn niet altijd gelijkluidend, tot aan de namen van de betrokkenen toe.

- Een van de genezingen betrof Anna Linssen, een andere pleegdochter van Petronella Seuntjens. Zij had soms wel 17 epilepsie-aanvallen per dag. Bovendien kon ze als kind van vier jaar nog niet spreken. Na het bidden van een noveen hielden de aanvallen op. Op negenjarige leeftijd is ze alsnog het spreken machtig geworden. Er zouden nog diverse andere genezingen en gebedsverhoringen zijn gebeurd. Bezoekers namen altijd Petronella Seuntjens mee naar de kapel, in de overtuiging dat ze alleen zo zouden genezen. Er werden krukken en (gouden) sieraden geschonken, zoals kettingen, ringen, oorbellen, broches. Uit het edelmetaal is later een kroontje voor het Mariabeeld gemaakt. De beelden van het H. Hart en van St. Gerardus zijn geschonken na een genezing.

- De verering lijkt, afgaande op de mondelinge verklaringen, beperkt te zijn gebleven tot Heel en directe omgeving. In 1932 werd het gouden jubileum van de kapel gevierd. In mei en oktober werd in de kapel gezamenlijk de rozenkrans gebeden.

Literatuur: Gerard Lemmens, Maria in Limburg. De legendenkrans voor Maria (Maastricht: Veldeke, 1947) p. 123-124; H. Beurskens & P. Derks ed., Rond de Toren. Uit de geschiedenis van Heel (Heel 1990) p. 309.

 OverigeBronnen: KDC: BiN-dossier Heel; mondelinge en schriftelijke informatie in 1998 van mevrouw Vossen-Wagemans, de heer G.C.M. Egelie, broeder Lambertus Moonen te Mamelis en de heer E.H.M. Geelen van de Werkgroep kruisen en kapellen Heel.