In de West-Blommersdijkse polder, even ten noorden van de spoorlijn (Provenierswijk), werd vanwege de stadsuitbreiding van Rotterdam in 1899 een neogotische hulpkerk aan O.L. Vrouw Koningin van de H. Rozenkrans gewijd, die in 1923 tot parochie werd verheven. Zij werd door de dominicanen bediend. De parochie is in 1969 samengevoegd met die van St. Albertus de Grote (Blijdorp). De Rozenkranskerk is in 1975 gesloopt.

- Petrus van Verona werd in 1205 geboren in het Noord-Italiaanse Verona uit kathaarse ouders. Hij studeerde aan een katholieke school en vervolgens aan de Universiteit van Bologna. Toen hij 15 jaar oud was verliet hij de Katharen en trad in bij de Orde der Predikheren of Dominicanen. Hij werd alom geprezen om zijn idealisme, naastenliefde en welsprekendheid. In het noorden en midden van Italië trok hij van plaats naar plaats om daar te prediken en het "ware geloof" te verkondigen, d.w.z. om overal de ketterse Katharen te bestrijden. In 1232 werd hij pauselijk gezant in Milaan, en na verschillende functies in zijn orde in 1251 pauselijk inquisiteur voor Como en Milaan. Een jaar later, op 6 april 1252, werd hij tijdens een reis in opdracht van rijke kathaarse sympathisanten uit Milaan vermoord. Al spoedig na zijn dood, in 1253, werd hij door paus Innocentius IV heiligverklaard, als tweede heilige van zijn orde. Zijn lichaam werd bijgezet in de San Eustorgio in Milaan.
- Op 29 april 1910 werd door een onbekende gever, vermoedelijk een particulier, een devotiealtaar geschonken ter ere van de dominicaanse heilige St. Petrus van Verona (1205-1252), vereerd als genezingsheilige. Het rijkbewerkte altaar toonde scènes uit het leven van de heilige, en er stonden enige beelden op. Rechts naast het altaar bevond zich in de muur een uitsparing dat een reservoir met een kraantje bevatte waaruit het zgn. Petruswater of Ziekenwater werd getapt. Alleen dominicanen waren bevoegd dit water te wijden. De cultus betrof uitdrukkelijk het genezingsaspect. De heilige zelf (feestdag 29 april) werd niet bijzonder gevierd. In de jaren '50 moet de cultus geruisloos zijn verdwenen. Ook in de St. Albertuskerk (Blijdorp), waarin wel afbeeldingen van dominicaanse heiligen, herinnert thans niets meer hieraan.

Archieven: Het parochiearchief van vóór 1940 is verloren gegaan; zie P.D. Hoffman, Inventaris van de archieven van de parochie van O.L.V. Koningin van de H.Rozenkrans (1899) 1923-1968 (getypt, GA Rotterdam, 1986).
Literatuur: Jan Kalf, De katholieke kerken in Nederland (Amsterdam 1906) p. 324 - 325; P.M. Vismans, Gedenkboek ter gelegenheid van de herdenking van het 50-jarig bestaan der Parochiekerk van O.L. Vrouw, Koningin van de Rozenkrans (z.pl. of j. [Rotterdam, 1948]) p. 15, afb. op p. 19. [Exemplaar in Bibl. van GA Rotterdam: XXIX C 111].
Overige bronnen: KDC BiN-diskw.-dossier Rotterdam-Petrus van Verona; PJMI VKVL 64a (1993); brief van dr. H. Schmitz, Rotterdam.