In de West-Blommersdijkse polder, even ten noorden van de spoorlijn (Provenierswijk), werd vanwege de stadsuitbreiding van Rotterdam in 1899 een neogotische hulpkerk aan O.L. Vrouw Koningin van de H. Rozenkrans gewijd, die in 1923 tot parochie werd verheven. Zij werd door de dominicanen bediend. De parochie is in 1969 samengevoegd met die van St. Albertus de Grote (Blijdorp). De Rozenkranskerk is in 1975 gesloopt.

Op 29 april 1910 werd door een onbekende gever, vermoedelijk een particulier, een devotiealtaar geschonken ter ere van de dominicaanse heilige St. Petrus van Verona (1205-1252), vereerd als genezingsheilige. Het rijkbewerkte altaar toonde scènes uit het leven van de heilige, en er stonden enige beelden op. Rechts naast het altaar bevond zich in de muur een uitsparing dat een reservoir met een kraantje bevatte waaruit het zgn. Petruswater of Ziekenwater werd getapt. Alleen dominicanen waren bevoegd dit water te wijden. De cultus betrof uitdrukkelijk het genezingsaspect. De heilige zelf (feestdag 29 april) werd niet bijzonder gevierd. In de jaren '50 moet de cultus geruisloos zijn verdwenen. Ook in de St. Albertuskerk (Blijdorp), waarin wel afbeeldingen van dominicaanse heiligen, herinnert thans niets meer hieraan.

Archieven: Het parochiearchief van vóór 1940 is verloren gegaan; zie P.D. Hoffman, Inventaris van de archieven van de parochie van O.L.V. Koningin van de H.Rozenkrans (1899) 1923-1968 (getypt, GA Rotterdam, 1986).
Literatuur: P.M. Vismans, Gedenkboek ter gelegenheid van de herdenking van het 50-jarig bestaan der Parochiekerk van O.L. Vrouw, Koningin van de Rozenkrans (z.pl. of j. [Rotterdam, 1948]) p. 15; afb. op p. 19. [Exemplaar in Bibl. van GA Rotterdam: XXIX C 111].
Overige bronnen: KDC BiN-diskw.-dossier Rotterdam-Petrus van Verona; PJMI VKVL 64a (1993); brief van dr. H. Schmitz, Rotterdam.