Sint Lambertusparochie, Sint Lambertus |
||
Gediskwalificeerd: | ja | |
---|---|---|
Cultusobject: | Sint Lambertus | |
Datum: | 17 september [zondag na] | |
Periode: | 1938 - heden | |
Religieuze context: | Christelijk | |
Locatie: | Lambertuskerk aan het Koningin Emmaplein en Lambertuskapel aan de Victor de Stuersstraat te Maastricht | |
Adres: | Kremersdreef 67, Maastricht | |
Gemeente: | Maastricht | |
Provincie: | Limburg | |
Bisdom: | Roermond | |
Samenvatting: |
Lambertus is de enige Maastrichtenaar die als een heilige tot de eer van de altaren is verheven. Toch is de verering in zijn geboortestad nooit massaal en uitbundig geweest. In 1910 wordt de eerste kerk gelegen buiten de 13e-eewuse muren van de stad naar hem genoemd. De grote parochiekerk St. Lambertus leidde vanaf het begin door constructieproblemen echter een kommervol bestaan. In het jaar van de sluiting van de kerk wegens bouwvalligheid, 1985, vindt wel de oprichting van het dragersgilde St. Lambertus plaats; in 1992 gevolgd door de installatie van de Broederschap van Sint Lambertus. Met het reliekschrijn in de vorm van een borstbeeld van de heilige als middelpunt probeert de broederschap op eigentijdse wijze vorm te geven aan de verering van deze autochtone heilige. Er is geen sprake van bedevaart. |
|
Auteur: | Hub. G.P. Reumkens | |
Illustraties: | ||
Topografie |
- De Lambertusparochie is opgericht in 1911 door opsplitsing van de Sint Servaasparochie. De nieuwe parochiegemeenschap omvatte de bevolking ten westen van de oude stad. De kerk was de eerst gebouwde kerk buiten de stadsmuren en de vijfde kerk van Maastricht. Het kerkgebouw is ontworpen door architect Van Groenendael uit 's-Hertogenbosch, leerling van Pierre Cuypers. De bouw werd vertraagd door de Eerste Wereldoorlog en door problemen rond de fundering van de koepel. De moeizame bouwconstructie bepaalde het bestaan van de kerk die voortdurend restauratie behoefde, tot ze in 1985 (voorlopig?) gesloten moest worden. De parochie moet zich sindsdien behelpen met een oude noodkerk, een kapel aan de Victor de Stuersstraat. |
|
Cultusobject |
- In 1938 verkreeg de parochie uit de schatkamer van de kathedraal van Luik een reliek van de H. Lambertus, een dijbeen. Het atelier van de Gebroeders Brom uit Utrecht maakte in 1940 hiervoor een schrijn in de vorm van een buste van de heilige. De schrijn bevat 20 kg zilver en is 110 cm hoog. Met uitzondering van het aangezicht is het geheel verguld en zijn mijter en gewaad rijk versierd met edelstenen, medaillons en emailcloissoné. |
|
Verering |
- Het reliekschrijn van Sint Lambertus vormt het middelpunt van de verering van deze Maastrichtse heilige. Oorspronkelijk werd het schrijn tijdens de traditionele processies in Maastricht gedragen door de verkennersgroep van de parochie. In 1985 wordt hiertoe een dragersgilde met eigen tenue opgericht. Daarop volgt in 1992 de installatie van de Broederschap van Sint Lambertus. Deze wil dienstbaar zijn aan de katholieke eredienst, religieuze en levensbeschouwelijke activiteiten voor de leden en parochianen organiseren, de devotie tot St. Lambertus bevorderen en behulpzaam zijn bij projekten en aktiviteiten van de parochie. Hoogtepunt vormt de feestdag van de heilige op 17 september. De Broederschap slaagt er op bescheiden wijze in de aandacht van de parochianen te trekken voor hun patroonheilige, en tijdens processies stijlvol en waardig de eer van de enige Maastrichtse heilige hoog te houden. |
|
Bronnen en literatuur |
Literatuur: |
|
naar het KDC, voor aanvullingen en
commentaar. <<< /a> |