Sittard, Andreas Prévot s.c.j.

Gediskwalificeerd: ja
Cultusobject: Andreas Prévot s.c.j.
Datum: 26 november
Periode: 1936 - heden
Religieuze context: Christelijk
Locatie: Parochie en klooster Christus Koning
Adres: Leyenbroekerweg 107, 6132 CD Sittard
Gemeente: Sittard-Geleen
Provincie: Limburg
Bisdom: Roermond
Samenvatting:

De stichter van het Sittardse klooster Christus Koning, Andreas Prévot, ligt in de kloosterkapel begraven. Zijn zaligverklaringsproces is nog niet afgesloten. Niettemin geniet hij daar de verering van individuele bezoekers.

Auteur: Jo Kreukels
Illustraties:
Topografie

- Het klooster is gesitueerd tussen de Leyenbroekerweg en de Vijverweg, ten zuiden van het centrum van Sittard aan de weg naar Heerlen. De kloosterkapel is gebouwd in 1889 in neogotische stijl. Ze wordt momenteel gebruikt als dagkapel van de parochie Christus Koning binnen de wijk Leyenbroek van Sittard.
- Architect J. Wielders heeft het klooster in 1927 uitgebreid en in 1928 van een grote kloosterkerk voorzien, naast de reeds aanwezige kapel. In oktober 1994 zijn de paters uit Sittard vertrokken en hebben zij de parochie aan het bisdom overgedragen.

Cultusobject

- Léon Marie Prévot werd op 9 november 1840 geboren te Le Teil in Zuid-Frankrijk. Op 10 Juni 1865 ontving hij de priesterwijding. Hij was vervolgens twintig jaar lang als ‘wereldgeestelijke’ in de zielzorg werkzaam. Hij onderscheidde zich door een grote naastenliefde en inzet voor de armen. Tijdens een langer verblijf in Rome rondde Léon Prévot zijn studies af met een doctoraat in de filosofie en de theologie. Na contacten met pater Dehon, de stichter van de congregatie van de priesters van het H. Hart van Jezus (s.c.j.), trad hij in 1885 toe tot deze nog jonge congregatie en noemde zich sindsdien pater Andreas Prévot. De spiritualiteit van de scj, namelijk de devotie tot Jezus’ H. Hart, sprak hem bijzonder aan en vond in hem een groot promotor. Hij profileerde zich door een bijzondere verering tot Jezus’ H. Hart, een grote Mariaverering en een strenge boetedoening. Reeds in 1886 benoemde de generale overste pater Andreas tot overste en novicenmeester van huize Watersleyde bij Sittard. Een van de bedoelingen van dit klooster was om dicht bij de grens een opleidingsinstituut te vestigen voor studenten uit Duitsland, waar de priesteropleiding als gevolg van de Pruisische ‘Kulturkampf’ in grote moeilijkheden was geraakt. Wegens ruimtegebrek, maar ook vanwege de excentrische ligging van huize Watersleyde kocht pater Prévot in 1888 in Leyenbroek een boerderij c.a. en hij ontwierp zelf de nieuwbouwplannen voor een groots missiehuis met economiegebouwen en kloosterkapel. Hij zorgde tevens voor de daadwerkelijke uitvoering van dit grote complex, dat jarenlang diende als centrale locatie voor de Duits-Nederlandse provincie van de priesters van het H. Hart. Naast zijn drukke werkzaamheden vond pater Prévot toch steeds voldoende tijd om te bidden, conferenties te geven en religieus-ascetische boeken te schrijven. Andreas Prévot overleed op 26 november 1913 te Brugelette (België).
- Voorin de kloosterkapel, links tegenover het Maria-altaar, bevindt zich het graf van pater Andreas. Op de grafsteen staat de volgende tekst: ‘HIC REQUIESCIT IN DOMINO SERVUS DEI P. ANDREAS PRÉVOT  S.C.J.; ASSISTENS GENERALIS FUNDATOR HUIUS DOMUS; * 9-11-1840; † 26-11-1913; TRANSLATUS HOC IN SACELLUM 26.11.1936. R.I.P. ; ECCE VENIO’
- Op de grafsteen is bovendien een geschilderd portret (gesigneerd: Celsus s.c.j.; 36 x 24 cm) van pater Andreas geplaatst.

Verering

- Na zijn dood in 1913 te Brugelette werd zijn lichaam op 25/26 november 1936 in zijn geheel naar Sittard overgebracht en bijgezet in de kleine huiskapel aan de Leyenbroekerweg. Die kapel, waar Andreas vroeger ook langdurig had gebeden, was nu zijn laatste rustplaats geworden. Reeds tijdens zijn leven noemde men hem in Sittard de ‘heilige pater’.
- Zijn graf - de kapel is iedere dag geopend - wordt regelmatig bezocht door confraters van de scj en door velen, die zich door de spiritualiteit van deze congregatie en van Andreas in het bijzonder aangesproken voelen. Het zaligverklaringsproces had echter aan het einde van de 20 eeuw een lage prioriteit; voorrang werd gegeven aan de zaligverklaring van pater Dehon, de stichter van de scj.
- Gebedsverhoringen op voorspraak van Andreas geschied worden centraal verzameld door het provincialaat te Breda.

Materiële cultuur

Devotioneel drukwerk
- Boeken: 1 belangrijke publicaties van de hand van Prévot: Liefde, Vrede, Vreugde (een serie overwegingen voor de H. Hartmaand, voornamelijk geput uit de openbaringen van de H. Gertrudis de Grote); L' année avec Marie (een omvangrijk meditatieboek); Méditations du soir (avondoverwegingen, die nauw aansluiten bij de dagelijkse liturgie); De dienaresse Gods Maria-Veronica van het H. Hart, stichteres en eerste generale-overste van de Congregatie der Zusters Eerherstelsters (een omvangrijke biografie); 2 boek over Prévot: Ter nagedachtenis van P. Andreas Prévot scj. Stichter van het missiehuis Sittard. Korte schetsen van zijn leven en zijn werk (Sittard herdr. 1986).
- Prentjes: 1 prentje met op de voorzijde een afbeelding van pater Andreas Prévot en enkele persoonlijke data, op de achterzijde van het prentje staat een tekst over leer en leven van pater Andreas (impr. Sittard, 10 november 1936, P. Dierker); 2 een vouwprentje bevat op de binnenzijde een gebed om zaligverklaring en op de achterzijde leer en leven van pater Andreas (impr. Sittard, 1 april 1939, P. Wetzels).

Bronnen en literatuur

Archieven: Breda, archief provincialaat van de priesters van het H. Hart van Jezus, 1936 - heden. Bonn-Oberkassel (D), archief paters SCJ Duitse provincie.
Literatuur: Andenken an das Missionshaus Sittard (Sittard: Verlag Missionshaus, z.j.); Album van het Missiehuis Sittard (Sittard: Uitgave Missiehuis, z.j.); Gedenkboek 50 jaar Priesters van het Heilig Hart 1878-1928 (Sittard: eigen beheer, 1928); J. Jak, ‘Geschiedenis van de Nederlandse provincie van de congregatie van de priesters van het Heilig Hart van Jesus’, in: Annalen SCJ Nederlandse Provincie 117 (15 november 1956) p. 105-108; 118 (15 november 1956) p. 120-124; 158 (31 december 1962) p. 162-170; A.H. Simonis, ‘De kloosters’, in: A. Simonis e.a., Sittard historie en gestalte (Sittard: Alberts, 1971) p. 262-266 en 443-444; R.A.J.G. Pernot, Limburg en de Duitse Kulturkampf 1872-1880 (Sittard: MO-scriptie, 1978); H.M.J. Francort, Verdreven religieuzen in Limburg 1880-1940 (Nijmegen: doctoraalscriptie, 1984); H. Smits, ‘Daar groeide iets groots... Missiehuis Sittard tussen 1889 en 1989’, in: SCJ-Kontakt. Berichten en mededelingen van en over de priesters van het H. Hart 93 (1989) p. 43-49; P.B.N. van Luyn, Stadt Sittardt. Een grensoverschrijdend verleden (Sittard: Stg. Historie Sittard, 1993) p. 239-242, 247; M.B. Hanson, ‘Middelbaar onderwijs door buitenlandse congregaties, 1887-1967, in: P.L. Nève e.a. ed., Sittard, uit bronnen geput, dl. 2 (Sittard: Stg. Historie Sittard, 1993) p. 634-637.
Overige Bronnen: KDC BiN-diskw.-dossier Sittard-Prévot; PJMI VKVL 64a (1993).

  naar het KDC, voor aanvullingen en commentaar.
 
<<< /a>