Het klooster van Milla van Campen werd gebouwd als dubbelklooster: één klooster voor de paters en één klooster voor de zusters. De abdij heette oorspronkelijk Maria ad aquas frigidas (Maria van de koude wateren) en stond daarom ook bekend als Mariënwater. Het kwam al snel tot grote bloei door de beelden van de Meester van Coudewater en het eigen scriptorium. Na de inname van Den Bosch in 1629 door Frederik Hendrik moesten alle geestelijken uit stad en ommelanden verdwijnen en werden de kloosters geconfisceerd. Ook de religieuzen van Coudewater moesten vertrekken. De paters vertrokken naar het Belgische Hoboken, de zusters verlieten het klooster na het overlijden van de oudste bewoonster in 1713 en vertrokken naar Uden.Dit betekende het einde van de abdij. Het landgoed werd daarna bewoond door een aantal welgestelde families. Vanaf 1870 werd in het klooster een psychiatrisch ziekenhuis gevestigd.

De verering van Maria stond bij de kloosterlingen in hoog aanzien, vooral de smarten van Maria. Het zegel van het klooster droeg de beeltenis van Maria. Ook brevier en missaal waren vol van gebeden en lofzangen ter eere van Maria. Het is niet bekend of er ook bedevaarten naar Mariënwater hebben plaatsgevonden.

Literatuur: Z., 'O.L. Vrouw van de Koude Wateren (Sancta Maria ad aquas frigidas), in: Sint-Jansklokken, no. 16 (1923), p. 186-188; C.R. Hermans, Verzameling van kronyken, charters en oorkonden betrekkelijk de stad en meijerij van 's Hertogenbosch. 's Hertogenbosch : Stokvis, 1847-1848, p. 55. 
Overige bronnen: KDC BiN-diskw.-dossier Coudewater.