|
Lambertus van Maastricht, ook Lambertus van Luik, Lambert, Landebertus of Lambrecht. (Maastricht 638 (?) - Luik 17 september 705 (?) was bisschop van Maastricht tussen ca. 670 en het jaar van zijn dood (705 ?). Hij is een rooms-katholiek heilige en de patroonheilige van de textielarbeiders. Zijn naamdag is 17 september en zijn attribuut is een lans. Verdere attributen die hem worden toegedicht zijn: kolen in een mantel; een rationale - een specifiek kledingstuk van een bisschop (een versierde schouderbedekking die naar beneden in brede banden uitloopt - afgeleid van de efod van de Joodse hogepriester) -, een zwaard, knots, geknoopte doek met vlam, een lamp.
Hij is de beschermheilige van verlamden, oogzieken, boeren, chirurgen, tandartsen en van de huwelijkstrouw
- Over het leven van Lambertus is weinig met zekerheid bekend. Legenden daarentegen zijn er in overvloed. Volgens de weinig betrouwbare 14e-eeuwse Luikse kroniekschrijver Jean d'Outremeuse was hij de zoon van Aper, graaf van Osterne (later Loon), en diens vrouw Herisplende. Hij zou geboren zijn in 638 in Wintershoven. Hij werd gedoopt door bisschop Remaclus en kon al na 3 maanden spreken. Hij kreeg zijn opleiding aan een door Amandus gestichte kloostergemeenschap in Wintershoven, bedoeld voor kinderen uit adellijke families. Op zijn 21e ging hij bij Remaclus in de leer. Lambertus was een protegé van zijn oom, bisschop Theodardus. Na de dood van deze bisschop bepaalden de raadslieden van de Frankische koning Childerik II dat Lambertus bisschop van Maastricht moest worden. Hij was toen dertig jaar oud.
|
