Nijmegen, Alanus Adrianus Aerts |
||
Gediskwalificeerd: | ja | |
---|---|---|
Cultusobject: | Alanus Adrianus Aerts | |
Datum: | ||
Periode: | 19e eeuw | |
Religieuze context: | Christelijk | |
Locatie: | ||
Adres: | ||
Gemeente: | Nijmegen | |
Provincie: | Gelderland | |
Bisdom: | 's-Hertogenbosch | |
Samenvatting: |
Alanus Adrianus Aerts (1798-1848) trad als wereldheer in 1844 toe tot de orde van de dominicanen. Hij was werkzaam als novicemeester en vicaris in het klooster in Nijmegen. Omdat hij stierf in de geur van heiligheid, bestond er in de 19e eeuw enige tijd een verering in zijn kloostergemeenschap en onder stadsgenoten. Er was geen sprake van een bedevaart. |
|
Auteur: | Antoine Jacobs / Marit Monteiro / Marga Pauwels | |
Illustraties: | ||
Topografie | ||
Cultusobject |
Alanus Adrianus Aerts was een geestelijke. Hij werd in 1798 geboren in Rijsbergen en tot priester gewijd in Mechelen. Vanaf 1824 was hij werkzaam in de Koloniën van Weldadigheid in België als pastoor: eerst van het kasteel van Hoogstraten en de Landlopers-kolonie aldaar, vanaf 1826 van de vrije kolonie te Wortel. In 1834 werd hij benoemd tot pastoor van de parochie Poppel, waar hij in september 1843 ontslag nam, om al in diezelfde maand in te treden in de orde der dominicanen. Hij was aanvankelijk novicen-meester en vanaf 1846 vicaris van het domicanerklooster te Nijmegen. Ten tijde van zijn overlijden op 16 maart 1848 stond hij in de roep van heiligheid. Geen van zijn leerlingen had hem ooit op een vrijwillige fout kunnen betrappen. |
|
Verering |
- Direct na zijn dood begonnen zijn medebroeders hem aan te roepen: Beate Alane, ora pro nobis. Kledingstukken, haar, gebeente en zijn geschriften werden als relieken bewaard. Ook buiten het klooster werd zijn voorspraak ingeroepen. Enige jaren na zijn overlijden werd zijn lichaam intact gevonden. Er bestonden in de orde plannen voor een proces tot zaligverklaring, maar dit idee werd opgegeven toen bij een tweede opgraving het lichaam was vergaan. Over de jaartallen van de exhumaties bestaat geen zekerheid. De bron van onze kennis over de verering van pater Alanus is de kroniek van V.L. Zegers o.p., die van 1878 tot 1881 prior van het Nijmeegse klooster was. |
|
Bronnen en literatuur |
Archieven: Sint Agatha, Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven: AR-P012, Archiefinventaris Dominicanen, Catalogus personarum. Korte levensschetsen van geprofeste paters en fraters clerici. |
|
naar het KDC, voor aanvullingen en
commentaar. |