- Zie voor St. Brigida ⟶ Bavel.
- De Brigidareliek, een bot uit de rechterarm, wordt bewaard in een zilveren ostensorium (reliekhouder) in de vorm van een rechtopstaande rechterarm. Hiervan steekt de arm uit een mouw, een vinger en de wijsvinger raken elkaar, de andere vingers zijn bijna geheel uitgestrekt. Het ostensorium is 47,5 centimeter hoog en aan de voet 14,3 centimeter breed. De houder werd in 1624 of 1625 vervaardigd door Gerard Habraken te 's-Hertogenbosch en draagt de stadskeur (gekroonde bosboom), het keurmeestersteken (P = 1624/1625) en het meesterteken (drie verticale blokjes in een schild). De reliek van de heilige is zichtbaar door een glaasje aan de voorzijde van de reliekhouder. Aan het bot is een stukje perkament vastgemaakt waarop staat geschreven dat het een reliek van Brigida betreft. Aan de reliekhouder is op een onbekend tijdstip een handvat bevestigd zodat die als een 'osculatorium' (voorwerp dat gekust kan worden) kan worden gebruikt. De reliek werd in de 17e eeuw door de Bossche bisschoppen Zoesius (1615-25) en Ophovius (1626-37) als authentiek erkend. Tijdens het apostolisch vicariaat van Henricus den Dubbelden (1831-51) werd de authenticiteit van de reliek opnieuw onderzocht en bevestigd. De opdrachtgever die het ostensorium heeft laten maken, is onbekend (wellicht de Duitse orde?). Ook is onduidelijk of de reliek al tot de kerkschat van Geldrop behoorde voor het begin van de 17e eeuw, of dat zij pas omstreeks 1625 aan de parochiekerk is geschonken.
- In de huidige Brigidakerk staan twee beelden van Brigida. Het oudste beeld is van lindehout en werd in 1820 gesneden in Antwerpen. Het is ivoorkleurig beschilderd en staat in de linkerzijbeuk ter hoogte van de kerkkoepel. Het beeld is afkomstig uit de vorige kerk; wellicht heeft het oorspronkelijk de functie van cultusbeeld gehad.
Het tweede, meest prominente beeld maakt deel uit van een serie van acht heiligenbeelden die staan op de pilaren die de koepel ondersteunen. Deze beelden zijn ongepolychromeerd en van zandsteen. Zij werden in de jaren 1897-1901 vervaardigd in het atelier van Lenaerts te Roermond. Het beeld van Brigida is twee meter hoog en torent boven het koor uit; tijdens de diensten heeft het kerkvolk er zicht op. Brigida is afgebeeld met een staf in de linker- en een boek in de rechterhand. Aan haar voeten heeft zich een koe gevleid.
 

- In 1400 wordt melding gemaakt van een altaar van Maria en Brigida in de kerk. In 1520 wordt specifiek een Brigida-altaar genoemd. Hoewel er sprake is van een oud Brigidapatrocinium, is het onbekend wanneer de verering is begonnen. Ook gegevens over het jaar waarin en de wijze waarop de armreliek van Brigida in Geldrop terecht is gekomen, ontbreken. Het is evenmin duidelijk of de erkenning van de echtheid van de reliek en de vervaardiging van een nieuw ostensorium hebben geleid tot een versterking van de mogelijk reeds enkele eeuwen bestaande verering, bijvoorbeeld in de vorm van bedevaarten. Indien de reliek pas tijdens de eerste helft van de 17e eeuw is verworven, dan is het mogelijk dat de Geldropse pastoor Henricus de Bije van Huel (†1657) hierin slaagde dankzij zijn goede contacten met bisschop Ophovius, die van 1630 tot 1636 met tussenpozen bij hem logeerde.
- De eerste vermelding van een Brigidabedevaart dateert uit de 19e eeuw. Schutjes vertelt in zijn Geschiedenis van het bisdom 's Hertogenbosch (1872) over de reliek 'Deze kostbare schat [...] lokt jaarlijks den 2 Februarij vele geloovigen naar de kerk, die de voorspraak der H. Brigida vooral tegen ziekte onder het vee inroepen'. De plechtigheden van het feest zouden volgens deze geschiedschrijver voorheen reeds verplaatst zijn van 1 februari - de dag van Brigida - naar 2 februari 'omdat op den feestdag O.L.V. Lichtmis er een betere gelegenheid bestaat om aan die godsvrucht te voldoen'. Overigens noemt Schutjes de armreliek een 'brachium S. Birgittae', maar stelt uitdrukkelijk dat het in Geldrop handelt om een reliek van Brigida, die, zo zegt hij, nogal eens wordt verward met Birgitta.
- In de 20e eeuw blijkt de vereringsdag echter weer samen te vallen met de feestdag van Brigida. In de Volkskunde-atlas voor Nederland en Vlaams-België (1968) meldt een correspondent dat de armreliek van Brigida op 1 februari werd uitgesteld en vereerd. Hij noteert:

'op haar (van Sinte-Brigitta) feestdag, 1 febr., werd en wordt ook nog hier de aanwezige relikwie ter verering aangeboden. Jaren geleden kwamen hier uit de verre omtrek velen [...] ter bedevaart te voet en te paard, om hare bescherming in te roepen tegen [...] ziekten van het hoornvee. Vanaf het begin van dezer eeuw is die pelgrimage langzaam verminderd, zodat de verering van deze heilige thans beperkt blijft tot de inwoners dezer gemeente'.
In zijn publicatie uit 1987 meldt J. Coenen: 'Speciale aandacht kreeg de jaarlijkse Brigidaverering in Geldrop en Zesgehuchten op 1 februari. Het Brigidabeeld werd bij die gelegenheid met bloemen versierd en na de H. Mis konden de gelovigen de relikwie komen vereren'.

- Aan het begin van de 20e eeuw werd tijdens de plechtigheden op het feest van Brigida een gedrukte huiszegen onder de pelgrims verkocht. Boven het speciale Brigidagebed stond een iconografische afbeelding van de heilige met os.
- In de roman Doctor Vlimmen van Anton Roothaert komt een passage voor (hfst. XXXIV) waarin wordt vermeld dat in de jaren 1930 een boerin een zieke koe een zakje met een relikwie van Brigida om de nek hing, hetgeen in de regel in twee dagen tot beterschap zou leiden.
- In de jaren vijftig van de 20e eeuw kwamen de gelovigen in de kerk tijdens de viering van het feest van Brigida op 1 februari een voor een naar voren om de armreliek met een kus persoonlijk te vereren. Uit het naburige dorp Hulst was tijdens die vieringen altijd een grote vertegenwoordiging aanwezig in de kerk. Tijdens de preek werd bijzondere aandacht aan Brigida besteed.
- De plechtigheden van het feest van Brigida in Geldrop, de zogeheten Brigidazondag, vinden thans plaats op 1 februari of een zondag naastbij. Brigidazondag heeft in Geldrop tegenwoordig alleen nog het karakter van een parochiefeest. Er wordt een eucharistieviering gehouden die opgeluisterd wordt door de gezamenlijke koren. De armreliek van Brigida staat dan op het altaar uitgesteld. Speciale verering van de reliek, waarbij deze wordt gekust, is die dag op verzoek mogelijk. Na de viering drinken de parochianen samen koffie. Om de paar jaar wordt 's avonds op Brigidazondag ook een feestavond georganiseerd voor alle vrijwilligers van de parochie.
- Sinds een aantal jaren wordt in de parochie op Brigidazondag de Brigidapenning uitgereikt aan verdienstelijke vrijwilligers.
 

- 1 Volksprent 'H. Brigida, Besondere Patronesse tegen de besmettelijke Ziekte van't Hooren-Vee', uitgegeven te Gelder bij G.N. Schaffrath, ca. 1812 (een soortgelijke in een stal hangende prent komt voor in de roman Doctor Vlimmen van Anton Roothaert (p. 240, editie ca. 1960); 2 in de kerk hangt een biezenkruis (met toelichting) als embleem van Brigida, een kruis dat door katholieken in Ierland tijdens de vervolgingstijd werd gemaakt; 3 biezenkruis op houten beschilderde achtergrond; een geschenk van de deken van de Brigidakathedraal in Kildare t.g.v. het eeuwfeest in Geldrop in 1991; 4 geschenk van idem: een vuursteen van de 'aloude' vuurplaats bij de Brigidakathedraal, waar overheen Brigida zou hebben gelopen.