- De heiligen Bertilia (van Mareuil), Eutropia (van Reims) , en Genoveva (van Parijs) worden voorzover bekend alleen in de Nederlandse provincie Limburg, in België en in het Duitse Rijnland ten westen van Keulen gezamenlijk vereerd onder de naam Drie Gezusters, Drie H. Maagden of Drei Jungfrauen. Zij waren geen familie van elkaar, maar men beschouwt hen als leden van dezelfde kloosterorde, waarvan Bertilia overste zou zijn geweest. Deze laatste toevoeging is vermoedelijk een gevolg van een verwarring met een van Bertilia's heilige naamgenoten, de abdis van Chelles. De oorsprong van de gezamenlijke verering is onduidelijk. Een aantal schrijvers meent dat er sprake is van een verchristelijking van de cultus rond de Keltische of Germaanse drie Matrones of Moedergodinnen. Misschien biedt daarnaast de kerkelijke kalender aanknopingspunten: Bertilia en Genoveva delen dezelfde feestdag (3 januari), de feestdag van Eutropia (14 december) valt kort ervoor en Eutropia en Genoveva delen elementen uit hun vitæ. In bedevaartplaatsen wordt hun feest overigens vaak in mei of juni gevierd.
- De meeste bedevaartplaatsen ter ere van de Drie Gezusters in Belgisch Limburg zijn, evenals Swartbroek, tegen het eind van de 19e eeuw of in het begin van de 20e eeuw ontstaan, nadat er een kapelletje gebouwd was of beelden geplaatst waren uit dankbaarheid voor een verhoring, ondervonden in de plaatsjes Brustem (Bertilia), Rijkel (Eutropia) en Zepperen (Genoveva), gelegen ten oosten van St. Truiden (B). In elk van deze, vlak bij elkaar gelegen dorpen wordt al eeuwenlang een der Drie Gezusters vereerd; de bedevaartgangers doen gewoonlijk alle drie de plaatsen aan. Ook werd wel het naburige Groot-Gelmen 'meegenomen', waar de H. Bertilia (van Chelles) werd vereerd als de moeder der Drie Gezusters.

H. Bertilia van Mareuil
- Bertilia (Bertila, Bertilla; feestdag 3 januari), niet te verwarren met haar naamgenote de abdis van Chelles, stierf waarschijnlijk in de eerste helft van de 8e eeuw. Hoewel zij eigenlijk maagd wilde blijven huwde zij omwille van haar ouders de rijke, edele en deugdzame heer Guthlandis, die bereid bleek met haar de gelofte van zuiverheid af te leggen. Na haar mans dood leefde zij als kluizenares in Mareuil (noordwest Frankrijk), bij de door haar gestichte St. Amanduskerk, waar zij ook werd begraven. Elevaties van haar relieken vonden plaats in 1081 en 1288. Zij wordt aangeroepen tegen ziekten van mensen en paarden en tegen noodweer.

H. Eutropia van Reims
- Eutropia was de zuster van de H. Nicasius, bisschop van Reims. Tijdens een invasie van Hunnen in de 5e eeuw hadden zij zich met andere christenen in de kerk verzameld. Allen werden vermoord, maar Eutropia werd aanvankelijk gespaard omwille van haar schoonheid. Zij weigerde echter haar maagdelijkheid en geloof te verliezen, zodat zij een dag later, op 14 december, alsnog de marteldood stierf. Zij wordt aangeroepen tegen verschillende ziekten.

H. Genoveva van Parijs 
- Genoveva, geboren omstreeks 422 te Nanterre, gestorven 3 januari 502 te Parijs, geniet vooral in Frankrijk grote bekendheid. De H. Germanus, bisschop van Auxerre, zou in het jonge meisje al de eerste sporen van heiligheid hebben ontwaard. Toen Genoveva eens op weg was naar het nachtelijk avondgebed zou de duivel haar kaars hebben uitgeblazen, waarna een engel deze weer ontstak. In Parijs voorkwam zij nog tijdens haar leven een hongersnood en plundering door de Hunnen. Boven haar graf bouwde koning Clovis I een kerk. Toen in 1130 tijdens een epidemie haar relieken werden overgebracht naar de hoofdkerk, herkregen duizenden zieken hun gezondheid. Tijdens de Franse Revolutie werden haar relieken in het openbaar vernietigd. De in de 18e eeuw gebouwde abdijkerk van Saint-Geneviève werd in de Revolutietijd tot Pantheon geseculariseerd. Sindsdien wordt zij vereerd in de St.-Etienne-du-Mont. Zij is patrones van Parijs, van naar haar genoemde orden en vrouwenverenigingen, van wijnbouwers, herders, hoeden-, behang- en kaarsenmakers, zij geldt als beschermster tegen pest, koorts en oogziekten, bij belegeringen, tegen brand en ongeluk, tegen droogte en tegen slecht weer. Zij wordt afgebeeld met een brandende kaars, soms een boek of twee sleutels (van Parijs). Zie verder ook ⟶ Holset.

Relieken en beelden
- In 1876 verkreeg de kerk van Swartbroek drie relieken, volgens de certificaten op 26 mei uitgegeven door de bisschop van Gent, en bestaande uit botpartikels van de heilige maagden Genoveva, Eutropia en Bertilia, gevat in ronde koperen theca's. De bisschop van Roermond gaf toestemming voor openbare verering. Een jaar later werd een 'nieuw reliquair in hout' aangeschaft waar de relieken in pasten. De houder heeft de vorm van een monstrans; op een gewelfde en versierde voet en stam staat een kruis met stralen waarin plaats is voor vijf theca's. Zowel de relieken als de houder werden in 1998 niet meer aangetroffen.
- In de kapel staan drie gepolychromeerde terracotta beelden (hoogte ca. 50 cm). De heiligen zijn staande uitgebeeld, als nonnen in een lang wit kleed met een zwarte mantel en sluier. Bertilia leest in een boek dat in haar rechterhand rust, terwijl haar linkerhand een soort scepter heft. Eutropia, in het midden en iets hoger geplaatst, houdt in haar linkerhand een dichtgeslagen boek en in haar rechter een kromstaf. Genoveva houdt met de linkerhand een boek vast en in haar rechterhand een voorwerp dat waarschijnlijk een spinrok, een onderdeel van het spinnewiel, voorstelt. In de Belgische plaatsen Brustem, Rijkel en Zepperen heeft Bertilia een spinrok, Eutropia een kromstaf en Genoveva een stok of staf (halve lichaamslengte) waarop een kaars brandt. De afbeelding op het omslag van het Swartbroekse devotieboekje volgt deze verdeling. Vermoedelijk zijn de attributen van de Swartbroekse beelden van Genoveva en Bertilia verwisseld, waarbij de bovengenoemde 'scepter' Genoveva's kaarsenhouder voorstelt. In Heppeneert (B) is weer een andere verdeling toegepast; daar heeft Bertilia de kromstaf gekregen (een verwarring met de abdis?) en Eutropia de spinrok.
De verwarring is begrijpelijk, aangezien alleen Genoveva een duidelijk kenmerk heeft dat verwijst naar haar vita. Bertilia's spinrok wordt wel gezien als symbool voor de levensdraad, naar analogie van de drie Grieks-Romeinse schikgodinnen. Misschien is Eutropia's kromstaf een verwijzing naar het ambt van haar broer.