- Weebosch, ook wel De Weebosch genoemd, is een dorpje ten zuidwesten van Eindhoven, vlakbij de Belgische grens en de abdij van Postel. De kerk ligt in het dorpscentrum.
- Met zekerheid sinds de 15e eeuw, maar waarschijnlijk al eerder, stond in Weebosch een kapel gewijd aan O.L. Vrouw, die doorgaans bediend werd door de pastoor van Bergeijk. Nadat deze kapel in 1648 aan de katholieken was ontnomen, kwam ze leeg te staan om in de loop van de 18e eeuw te worden gesloopt. Op dezelfde plaats, in het bij de kerk gelegen processiepark, staat nu een vervallen Lourdesgrot.

Kerk
- Na twee en een halve eeuw kreeg Weebosch in 1907 weer een eigen kerkgebouw, ontworpen door architect Jan Stuyt. De driebeukige kerk is uit baksteen opgetrokken, heeft een houten dak, vier traveeën, een ronde afsluiting van het priesterkoor en twee torens op de westgevel. Een laag houten portiek markeert de ingang. De zijbeuken zijn smal en dienen alleen als loop- en processiegang. Hoog aan de gevel tussen beide torens is een tegelmozaïek aangebracht met een voorstelling van de H. Gerardus Majella.
- In de kerk is Gerardus Majella alom aanwezig: een devotiekapel, een zijaltaar en tien grote tableaus boven de zuilengalerijen aan weerskanten van het middenschip zijn aan zijn verering gewijd. De devotiekapel is aan de linkerkant, onderin de toren. Het beeld van Gerardus staat op een bewerkte houten kast, met achter het hek een kaarsenstandaard. In beide buitenmuren zijn in 1948 twee gebrandschilderde glas-in-loodramen aangebracht met voorstellingen uit het leven van Gerardus. Glazenier Van Leeuwen uit Geldrop heeft de ramen gratis gemaakt uit dankbaarheid, omdat hij het voorgaande jaar was genezen van een maagkwaal. Afgebeeld zijn: Maria met kind, de kleine Gerardus die van het kind Jezus een broodje krijgt, de kleermakersgezel Gerardus die wordt neergeslagen door een boze meesterknecht en Gerardus die een ziek kind geneest. De wanden van de kapel zijn behangen met marmeren votiefplaten waarin talloze dankbetuigingen zijn gebeiteld. Boven de raamnissen leest men de volgende teksten met het jaarschrift 1933 toen de kerk door de bisschop van Den Bosch werd gewijd: 'beatUs hIC popULUs qUI sCIt JUbILatIoneM sanCtI gerarDI' ('gezegend is dit volk dat het jubileum van St. Gerardus [het 25-jarig bestaan van kerk en broederschap] onderkent'), en 'heILIge gerarDUs MaJeLLa onteLbaren sChenkt gIJ hIer boVennatUUrLIJke hULp'. In de kapel hangt tegenwoordig ook een godslamp.
- Het aan Gerardus gewijde rechterzijaltaar is in 1948 geleverd door het atelier van de Gebroeders van Eck uit Eindhoven. De stenen tombe toont een voorstelling in reliëf van de heilige op zijn sterfbed. Boven het tabernakel bevindt zich nog een kleine reliëfvoorstelling (ca. 45 cm breed en 50 cm hoog): Gerardus kijkt op naar Maria met kind op een wolk, omgeven door een stralenkrans. Het aan Gerardus gewijde hoogaltaar is in 1915 vervaardigd door atelier Jan Custers uit Eindhoven. Op het altaar staat de heilige niet afgebeeld.
- De tien schilderijen in het middenschip (ca. 2 x 2 m en 2 x 1 m) zijn in de jaren 1922-1923 gemaakt door A. Windhausen, die daarop de volgende scènes uit het leven van de heilige heeft afgebeeld: St. Gerardus' eerste communie, St. Gerardus' liefde voor het H. Kruis, St. Gerardus in heilige verrukking, St. Gerardus redt schipbreukelingen, St. Gerardus bekeert een rover, St. Gerardus vermeerdert het brood, St. Gerardus haalt de sleutel uit de put, St. Gerardus onderwijst het volk, St. Gerardus op zijn sterfbed en St. Gerardus' verheerlijking.

Processiepark
- De eerste veertig jaar van het bestaan van de kerk was er geen processiepark. De pelgrims hadden wel toegang tot het kerkhof en de tuin van de pastoor om te wandelen en bidden. In de tuin staat sinds 1935 een Lourdesgrot. De grot is in opdracht van pastoor J. Panken gebouwd door een metselaar uit Bergeijk.
- De aanleg van het processiepark in de pastorietuin schuin achter de kerk begon in 1949 met de bouw van een kapel, waarvoor het ontwerp afkomstig was uit de nalatenschap van architect Cor Wortel die op bevrijdingsdag werd gefusilleerd. Diens vader, aannemer Gerrit Wortel uit Tilburg, leverde gratis materialen en realiseerde zelf de kapel tussen 1946 en 1949. De bakstenen achthoekige kapel met leistenen puntdak staat aan de rand van het processieveld op een verhoogd terras. Aan de voorzijde zijn in drie muurvlakken open rondbogen aangebracht, gesteund door twee slanke pilaartjes. Aan elke zijkant is een boogvormige opening voorzien van vensterglas. Het beeld van de heilige is aangebracht tegen het muurvlak aan de achterkant. In de beide aangrenzende wanden zijn enige tijd na de bouw gebrandschilderde glas-in-loodramen gezet met voorstellingen van de heilige die een schip redt en die een sleutel uit een put haalt. Midden in de kapel staat een stenen altaar. Begin jaren 1950 is bij de kapel een groot grasveld aangelegd en zijn zitplaatsen aangebracht. In 1957 zijn langs de randen van het veld zuiltjes gemetseld waarop de 14 kruiswegstaties zijn aangebracht.

Winkel en horeca
- Vanaf het prille begin van de parochiestichting en de kerkbouw heeft de particuliere ondernemingslust een stempel op de cultus en de topografie gedrukt. Een van de initiatiefnemers in de strijd om een kerk in Weebosch was de uit het Belgische Waasland afkomstige wagenmaker/caféhouder Aloysius van Vlierberghe ('Pietje Flier'). Toen de kerk gebouwd kon worden, stond hij erop dat de ingang pal tegenover zijn café kwam. Een oude ansichtkaart toont zijn nering, met het wervende onderschrift 'Koffeehuis H. Gerardus. Tevens verkrygbaar alle religieuze artikelen'. Toen hij zich terugtrok uit het bedrijf betrok hij het woonhuis ernaast waar nog een gebrandschilderd raam uit 1940 met een afbeelding van de kerk herinnert aan zijn inzet.
- Tot ongeveer 1970 stonden tijdens het Gerardusoctaaf kraampjes in het dorp met o.a. devotionalia en fruit. Tegenwoordig zijn religieuze artikelen en bedevaartsouvenirs (zie Materiële cultuur) het hele jaar door verkrijgbaar in de antiekwinkel ''t Schaarrekske'. Tijdens het Gerardusoctaaf is het assortiment er uitgebreider en wordt een deel uitgestald.

- Zie voor St. Gerardus Majella ⟶ Brouwhuis.
- De parochie bezit zes echtheidscertificaten waarvan niet goed meer kan worden nagegaan bij welke relieken ze horen: 1 een beenderfragment in een ronde, met zilver beslagen houder, uitgegeven door Franciscus Antonius Hubertus, bisschop van Roermond, 10 april 1893. Op 5 april 1907 gaf de bisschop van 's Hertogenbosch toestemming de reliek uit te stellen 'non tamen exaltationem' ('zonder overdrijving'); 2 het certificaat behorend bij de reliek in het hoofdaltaar is uitgegeven op 7 augustus 1933 door A.F. Diepen, bisschop van 's Hertogenbosch. De reliek bestaat uit resten van de heiligen Ignatius, Maximilianus en Gerardus Majella; 3 het certificaat van een beenderfragment in een ronde geelkoperen houder, uitgegeven te Rome op 3 november 1939 door Benedictus d'Orazio, postulator generalis van de redemptoristen; 4 en 5 certificaten van twee beenderfragmenten, uitgegeven te 's Hertogenbosch op 23 september 1941 door A.F. Diepen, een in een ronde koperen houder, de ander in een ronde metalen houder, met de nummers 366 en 367; 6 beenderfragment, uitgegeven op 21 augustus 1962 door C.H.J. Oomen, provinciaal der redemptoristen.
- In het hoofdaltaar, de altaartafel en het altaar van de buitenkapel zijn drie van de bovengenoemde relieken aangebracht. Drie losse relieken konden worden bekeken en kunnen als volgt worden beschreven: 1 de eerste, waarschijnlijk behorend bij certificaat 1, bevindt zich in een rond, zilverkleurig houdertje (Ø ca. 5 cm) waaraan een klein ophangoogje en een ring aan de achterzijde bevestigd zijn. Aan de voorzijde heeft het houdertje een smalle fijn bewerkte rand. Onder het glas bevinden zich op een ondergrond van rode stof een stukje goudkarton met beenderfragment en twee papieren strookjes met de tekst 'ex ossibus S. Gerardi' ('uit het gebeente van St. Gerardus'); 2een tweede reliek, in een koperen wisselhouder bezet met vier rode edelstenen, bevindt zich in een metalen houdertje (Ø 4 cm). Onder het glas bevinden zich op een ondergrond van naturelkleurige stof het beenderfragment en een halfrond strookje papier met de roodomlijnde tekst 'Ex oss. S. Gerardi Maj.' ('Uit het gebeente van St. Gerardus Majella'); 3 een derde reliek wordt bewaard in een edelmetalen wisselhouder, bezet met 24 amethisten, in 1947 gekocht bij Hamers' edelsmidse in Tilburg. Het eigenlijke houdertje (Ø ca. 4 cm) is van metaal met een koperkleurig, deels afgesleten laagje. Aan de achterkant bevindt zich een rood zegel. Onder het glas bevinden zich op een zilverwitte ondergrond een groen vierkant kartonnetje met het beenderfragment en een papier met de randtekst 'Ex oss. Beati Gerardi Majella, Laici professi C.SS.R.' ('Uit het gebeente van de zalige lekenbroeder Gerardus Majella van de Congregatie van de Allerheiligste Verlosser').
- Het beeld van de heilige in de devotiekapel toont een blonde, staande Gerardus met nimbus, gekleed in een zwarte, goudomrande toog. Aan zijn middel hangt een rozenkrans; hij houdt met beide handen een kruisbeeld vast. Aan zijn wijsvingers zijn votiefgeschenken gehangen: drie zilveren hartjes en een kruisbeeldje. Het stenen beeld is circa 1,20 meter hoog.
- Het beeld in de buitenkapel uit 1950 stelt Gerardus voor, staande, gekleed in toog met mantel, met een rozenkrans aan zijn middel en een kruisbeeld in de linkerhand. Het witstenen beeld is circa 1,20 meter hoog.
- Een beeldje van gips (hoogte 60 cm) van St. Gerardus Majella in zwarte toog die een kruisbeeld met beide handen voor zijn borst en tegen de rechterschouder drukt en met een doodshoofd aan de rechtervoet, staat tijdens het octaaf op een zijaltaar. Soortgelijke beelden zijn vroeger ook als souvenir verkocht.

- Op 10 juni 1907 legde bouwpastoor A.A.J. Karthon, voorheen kapelaan te Schijndel, de eerste steen van de nieuwe parochiekerk, die hij op 18 november van hetzelfde jaar kon inzegenen. De redemptorist B. Lijdsman uit Amsterdam hield de feestpredikatie, waarin hij de parochianen maande de H. Gerardus na te volgen in zijn rotsvast geloof, zijn eerbied voor het H. Sacrament en zijn 'kinderlijke' verering van Maria. Op de kerktorens wapperden de pauselijke en de nationale vlag, en de Belgische en Amerikaanse vlaggen ter ere van de aanwezige families uit die landen die de kerkbouw financieel gesteund hadden.

De H. Gerardus redt een tram in Caïro...
- Pastoor Karthon koos als patroon voor zijn kerk de H. Gerardus Majella. Enkele jaren eerder, in 1904, had hij te Rome diens heiligverklaring bijgewoond. Een jaar later maakte hij een reis naar het H. Land. Op de terugweg deed het reisgezelschap Caïro aan, waar een deel van de groep op 5 oktober 1905 een uitstapje maakte. Kapelaan Karthon besloot op het laatste moment niet mee te gaan. Tijdens de rit klonk plotseling een doffe slag vanachter het schot tussen het passagiers- en het bestuurderscompartiment. Mogelijk was de bestuurder bewusteloos of dood. Er brak paniek uit onder de reizigers; men vreesde met de 'voortvliegende electrischen tram in den Nijl te storten en daar een gruwzamen dood te vinden'. Gelukkig herinnerde een der geestelijken, J.A. van der Meijden, zich bijtijds de macht van de pas gecanoniseerde heilige en riep uit: 'H. Gerardus red ons'. Juist voor een gevaarlijk punt niet ver van de Nijlbrug, waar de weg een bocht maakte, kwam de tram tot stilstand.
- Van der Meijdens verering voor de heilige was na het gebeurde toegenomen en hij plaatste later in zijn kerk in Middelbeers dan ook een beeld van hem. Ook bracht hij zijn vriend Karthon op het idee de nieuw te bouwen kerk aan Gerardus te wijden, een patroonskeuze die de geschiedenis van Weebosch ingrijpend zou beïnvloeden. Het verhaal van de redding in Caïro sprak immers geweldig tot de verbeelding. Het duurde niet lang of de redding heette in de volksmond een wonder en de priester in de tram - soms was het Karthon - had een visioen gekregen en luidkeels een betoog gehouden over berouw, zijn vaderland en sterven in een onbekend land. Opeenvolgende pastoors van Weebosch hebben Gerardus' reputatie dankbaar uitgedragen, waarbij zij doorgaans veiligheidshalve spraken van gebedsverhoringen, gunsten en voorrechten - verkregen op voorspraak van 'den Grooten Wonderdoener'.

... en ondervindt dank in Weebosch
- Eenmaal benoemd tot bouwpastoor gunde Karthon het ontwerpen van de kerk aan architect Jan Stuyt die, zo is wel beweerd, deel had uitgemaakt van het reisgezelschap in Caïro. Van meet af aan lag het in de bedoeling om van Weebosch een bedevaartplaats te maken. Op 4 februari 1908 werd de Broederschap van de H. Gerardus Majella opgericht. Het lidmaatschap kostte een dubbeltje per jaar - vanaf 1946 een kwartje - of een rijksdaalder voor het leven; armen en onvermogenden konden voor niets lid worden. In 1909 telde de broederschap al zo'n 4200 betalende leden, van wie er hooguit 300 uit Weebosch zelf afkomstig konden zijn, want meer inwoners waren er niet. In de periode 1910-1944 had de broederschap tussen de 4500 en 6500 betalende leden. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog liep dit aantal op tot bijna 10.000, om daarna weer langzaam af te nemen. In 1973 zijn voor het laatst bijdragen genoteerd. Een klein leger zelatricen zorgde voor het werven van leden en innen van contributie, volgens een naoorlogse opgave in meer dan honderd dorpen en steden verspreid over het hele bisdom. Buiten het bisdom Den Bosch had de broederschap nauwelijks leden. In de periode 1948-1962 kenden de volgende plaatsen zelatricen (veel van de genoemde plaatsen komen ook al voor in een opsomming uit 1933):

Aalst, Aarle-Rixtel, Acht, Alphen a/d Maas (Gld), Asten, Sint Anthonis, Bakel, Beek en Donk, Beers (bij Grave), Bergeijk, Berkel-Enschot, Berlicum, Best, Beugen, Biest-Houtakker, Bladel, Boerdonk, Borkel en Schaft, Boxtel, Budel, Casteren, Cuijk, Den Dungen, Deurne, Desschel (B), Diessen, Dinther, Dommelen, Duizel, Eersel, Eindhoven, Erp, Esbeek, Esch, Gassel (bij Grave), Geldrop, Gemert, Gemonde, Gerwen, Goirle, Haaren, Hamont (B), Haren, Hapert, Heeswijk, Heeze, Helmond, Helvoirt, Hilvarenbeek, Hilversum, Hoogeloon, Hooge Mierde, Hulsel, Knegsel, Katwijk aan de Maas, Lage Mierde, Leende, Lierop, Lieshout, Lommel (B), Luyksgestel, Maarheeze, Maasbommel (Gld), Macharen, Meerveldhoven, Middelbeers, Mierlo, Mierlo-Hout, Mill, Sint-Michielsgestel, Moergestel, Mol (B), Netersel, Nuenen, Nijnsel, Oirschot, Oisterwijk, Sint-Oedenrode, Oerle, Oostelbeers, Overloon, Overpelt (B), Postel-Retie (B), Reek, Reusel, Riethoven, Schijndel, Soerendonk, Someren, Son en Breugel, Steensel, Sterksel, Tilburg, Uden, Udenhout, Valkenswaard, Veghel, Veldhoven, Vessem, Vught, Waalre, Wanroij, Westerhoven, Wintelre, Zeelst.

Op de lijst van 1933 komen bovendien nog voor: Eerde, Eind (L), Sint Hubert, Liempde, Liessel, Milheeze, Middelrode, Nederwetten, Neerkant, Stiphout, Vlierden, Volkel, Vorstenbosch, Waalwijk, Zesgehuchten en Zijtaart.
- Op elke eerste maandag van de maand en op de jaarlijkse feestdag werd voor de leden een mis opgedragen. Bovendien was er alle maandagen na de mis gelegenheid tot reliekverering. Paus Pius X verleende aan de leden een volle aflaat op de dag van inschrijving in de broederschap, op de feestdag van Gerardus of een andere dag in het octaaf en in het uur des doods. Op andere feestdagen kon een gedeeltelijke aflaat van zeven jaar en zeven maal 40 dagen verdiend worden.
- Onder de eerste bedevaartgangers die naar Weebosch kwamen, waren kleermakers, die St. Gerardus als patroon hadden. In 1911 was het aantal vreemdelingen dat in het octaaf Weebosch bezocht gestegen tot zo'n 3000. Bij het vertrek van Karthon in 1913 telde de broederschap niet minder dan 4700 leden.
- Pastoor J. Berkelmans nam in 1913 het roer voor tien jaar over. De Eerste Wereldoorlog brak uit maar de omvang van de bedevaart lijkt hooguit enige vertraging in de groei te hebben opgelopen. Veel bezoekers kwamen uit de Eindhoven, Valkenswaard en omgeving. Elk jaar verzorgde een franciscaan de prediking tijdens het octaaf, dat begon met een triduum; in 1919 en 1920 assisteerden twee franciscanen en in 1921 ook nog een augustijn. Dat jaar kwam voor het eerst een processie naar het Gerardusfeest, uit de parochie Bergeijk -'t Hof. Als trouwe groepen vereerders worden verder met name genoemd de pelgrims uit Eindhoven onder leiding van de augustijnen en die uit Bergeijk van het pensionaat van de ursulinen. In 1922 assisteerden drie capucijnen. De stijgende belangstelling en inkomsten stelden Berkelmans in staat enkele grote aankopen voor de kerk te doen waaronder de Windhausenschilderijen. Ook kon hij uit de revenuen een vaste toelage voor de pastoor (op dat moment Berkelmans zelf) reserveren als vergoeding voor het vele werk.
- Berkelmans' opvolger, J.A.M. Panken, bleef tot aan zijn dood in 1946 pastoor in Weebosch. Hij geldt als de grote promotor van de Gerardusbedevaart. Hij breidde de vieringen uit met een noveen van negen zondagen, voorafgaand aan de feestweek. Verreweg de meeste aandacht schonk hij echter aan de gebedsverhoringen. Wie er geen geloof aan hechtte, werd aangespoord de proef op de som te nemen. Gelovigen die alle noveenzondagen kwamen, hoorden de pastoor de eerste zondag enkele verhoringen afroepen, de tweede zondag kwamen er wat gunsten bij, tot tenslotte tegen het eind van de noveen het totale aantal de honderd was gepasseerd. Hoewel Gerardus speciaal werd aanbevolen als beschermer van moeder en kind bad men ook om genezing van ziekte, hulp bij een examen of het vinden van een goede echtgenoot. In de crisisjaren smeekte men om werk en in de oorlog om hulp voor ondergedoken of tewerkgestelde familieleden. Men riep Gerardus aan in alle denkbare moeilijke en hopeloze omstandigheden. De marmeren dankteksten van de kapelwand, aangebracht sinds het begin van de verering, zijn de enige getuigenissen van de verhoringen.

1933: zilveren jubileum en eerste ruiterbedevaart
- Op 7 mei 1933 werd de kerk van Weebosch geconsacreerd door bisschop A.F. Diepen van Den Bosch en in oktober van hetzelfde jaar vierde men tijdens het octaaf een dubbel jubileum: broederschap en bedevaartplaats bestonden 25 jaar. De bisschop kon niet aanwezig zijn, maar pastoor Panken mocht wel diens schriftelijk gegeven zegen afkondigen, mogelijk omdat hij beloofd had dit voorrecht niet in zijn promotiecampagne te zullen betrekken. De feestelijkheden begonnen op zaterdag 14 oktober om 14.00 uur met klokgelui en het uitsteken van vlaggen. Tijdens het lof om 14.30 uur werd er gezongen door de kinderen van de Gerardusschool. Op de beide octaafzondagen waren zes missen gepland, op de andere dagen drie, alle in de ochtend. Elke middag was er lof om 14.30 uur. Dagelijks kon men in de kerk terecht voor biecht, communie en reliekverering en voor het laten wijden van medailles en andere devotionalia. Pater Eusebius Kemp uit het franciscanenklooster te Weert verzorgde de feestpredikatie. De processie uit Eindhoven onder leiding van de augustijnen werd op donderdag verwacht. Het rooster voor de overige groepen die zich tijdig hadden aangemeld, werd gepubliceerd in het dekenaatsblad.
- De jubileumviering van 1933 werd voor de eerste maal door een groep ruiters bezocht, afkomstig uit Oirschot. Men was er al lange tijd gewoon om op bedevaart te gaan naar Weebosch. Enkele notabelen besloten met het bestuur van de rijvereniging dat jaar eens gezamenlijk te paard op bedevaart te gaan, hetgeen tot een traditie zou uitgroeien die tot op de huidige dag voortduurt. In de vooroorlogse jaren bestond de groep meestal uit 20 à 25 ruiters en een boerenwagen met haver, dekens en brood. Op zaterdag vertrok men direct na de middag uit Oirschot voor een rit van ruim 30 kilometer. Via Oostelbeers ging het over de hei naar Vessem. Dan volgde men zandwegen die via Hoogcasteren, Duizel en Eersel naar de bestemming voerden. Ter hoogte van Bokseheide baden de ruiters een rozenhoedje en zodra de huizen van Weebosch in zicht kwamen, begonnen de trompetters te blazen. Bij de familie Bloks vonden paarden en ruiters onderdak en nachtverblijf. Na het eten ging men naar de kerk om Gerardus te begroeten en te biechten. De volgende ochtend ging men om 7 uur naar de mis en om 11 uur naar de hoogmis. Na het middageten was het tijd voor vertrek. Op het kerkplein werden de paarden gezegend en bracht de groep een groet aan de pastoor. De terugweg verliep als de heenweg, maar in omgekeerde volgorde.

1945-1960: topjaren
- W.C. van de Wiel was slechts drie jaar pastoor in Weebosch (1946-1949). De opbrengst van de bedevaart en het ledental van de broederschap stegen dankzij zijn inzet explosief. De pastoor adverteerde in dag- en weekbladen, liet affiches, programmablaadjes, ansichtkaarten en prentjes drukken. Ook verzorgde hij zelf de uitgave van een nieuw devotieboekje in het jubileumjaar 1948. Hij bereidde de aanleg van het processiepark en de bouw van de buitenkapel voor en introduceerde een zomerbedevaart op 27 juni met octaaf, die een tiental jaren is gehouden. Vooral oudere mensen die moeite hadden met de kou en de drukte in oktober, maakten hiervan gebruik. Het aantal vieringen tijdens het Gerardusoctaaf in oktober verschilde weinig van dat in 1933: op de zondagen vijf maal een mis en twee maal een lof, op de weekdagen vier missen, een lof en een kruisweg. Dit was niet mogelijk zonder de assistentie van andere geestelijken, doorgaans paters van de abdij van Postel.
- Pastoor F.C.J. Verbunt zette van 1949 tot 1963 het werk voort. Hij voltooide het processiepark en zorgde net als zijn voorgangers voor de nodige publiciteit. Op 15 oktober 1949 werd de nieuwe buitenkapel ingezegend, waarna mis en lof ook in de openlucht konden worden gevierd. Dit was noodzakelijk vanwege bezoekersaantallen in deze jaren van - volgens Verbunt - 20 à 25.000. In 1957 was het aantal missen in het Gerardusoctaaf onverminderd hoog.
- Elk jaar werd gebeden voor een algemene intentie, zoals 'Vrede en rust in Europa en Indonesië' (1948), 'Vrede en Rust in Indonesië en behouden terugkeer van onze mannen en jongens' (1949), 'Een spoedige uitroeiing van het communisme' (1950), 'Een einde aan de kerkvervolging in communistische landen' (1952) of 'Dat in onze gezinnen de ware godsdienstzin moge leven en daaruit vele roepingen mogen voortkomen' (1957).
- De plaatselijke souvenirhandel breidde uit met siertegels, asbakken en vaasjes die op ambachtelijke wijze voorzien waren van een Gerardus-Weeboschvoorstelling of -tekst. Toen deze procedure met behulp van wrijfplaatjes minder arbeidsintensief werd, voorzag men alles wat verkoopbaar was, van nagelgarnituurs tot sigarettenpijpjes, van een Gerardus-Weeboschopdruk.
- Belangrijk voor de verdere geschiedenis van Weebosch was de uitbreiding van de ruiterbedevaarten, vermoedelijk gestimuleerd door pastoor Verbunt in zijn functie van geestelijk leidsman van de NCB. In 1954 verscheen de 'Landelijke ruiters kring Eersel' voor het eerst ten tonele en is sindsdien blijven komen.

Gerardusbedevaart 1960-heden
- Ten tijde van pastoor J.A.A.J. Schellekens (1963-1967) werd in 1964 de diamanten heiligverklaring van Gerardus gevierd met een pontificale mis in het processiepark, opgedragen door abt Waterschoot van Postel. Onder pastoor F. van Hooff (1967 tot 1979) bleef het aantal bedevaartgangers, in het octaaf zo'n 6 à 10.000, constant, maar het publiek vergrijsde sterk.
- De welvaartsstijging miste zijn uitwerking niet op de paardensport. In de jaren vijfig bestonden de ruiterverenigingen vooral uit jonge boeren die op zondag uit rijden gingen op het trekpaard. Tegenwoordig houdt men pony's en paarden voor het plezier. Het aantal paarden dat de tweede octaafzondag naar Weebosch komt, is sinds het begin van de jaren zeventig opgelopen van 100 à 250 tot 400 à 500 in 1997, afhankelijk van het weer.
- De aankomst op en het vertrek van het processieveld zijn strak georganiseerd. Aan de rand van het dorp is een wachtveld voor de paarden. De plechtigheid begint als een groepje meisjes op pony's stapvoets tot aan de kapel rijdt, gevolgd door pastoor en misdienaars. Zij blijven gedurende de hele mis als een erewacht aan weerszijden van de kapel staan. Pastor Harry de Groof van het pastoraal team Bergeijk verzorgt sinds 1982 de meeste diensten in Weebosch. Hij probeert een eigentijds geloof over te brengen waarbij hij parallellen trekt tussen Gerardus' moeizame jeugdjaren en de obstakels die de jongeren van nu moeten overwinnen. Het jongerenkoor uit Hapert zorgt voor de muzikale omlijsting. Na de mis maakt de pastor een rondgang langs alle paarden met emmer en wijwaterkwast. Terwijl de paarden vertrekken vormt zich in de kerk een rij voor de Gerarduskapel, waar men geduldig zijn beurt afwacht om te kunnen bidden en een kaars op te steken.
- In 1997 telde men opnieuw zo'n 10.000 bezoekers tijdens het octaaf. Veel van de missen door de week waren op verzoek van groepen pelgrims, doorgaans bejaarden, die vaak een eigen priester meebrachten. Behalve een mis kon men ook een lof of kruisweg aanvragen. Na alle diensten was er gelegenheid tot reliekverering. Sinds enkele jaren is dit onderdeel tijdens de buitenmis op de tweede zondag uit het programma geschrapt.
- De kerk wordt niet alleen in oktober, maar ook de rest van het jaar door bedevaartgangers bezocht. Er zijn ook het hele jaar door intentiemissen.
- De parochie bezit een grote doos met gebruikte processiekaarsen. Op elke kaars staat de plaatsnaam van herkomst van de betreffende bedevaartgroep. Deze kaarsen worden niet meer besteld, wel opgebruikt. Een aantal malen is een gelegenheidskaars gemaakt, waarvan een voorbeeld in de pastorie staat: een witte kaars, hoogte ca. 25 cm, bruine opdruk met een afbeelding van de kerk van Weebosch en de tekst 'Rijvereniging Oirschot, 1993, 60 jaar Bedevaart St. Gerardus Weebosch'. Andere zijn niet bewaard gebleven.
- In de 21e eeuw bleef de bedevaart relatief stabiel en telde men in 2021 zo'n 6000 bedevaartgangers uit de wijde omgeving, onder andere op georganiseerde wijze door de lokale Katholieke Ouderenbonden (KBO) en met participatie van gilden en ruiterverenigingen. De relikwie van Gerardus kan na afloop worden vereerd en paarden kunnen worden gezegend.

Archivalia: 's-Hertogenbosch: bisdomarchief: parochiedossier H. Gerardus Majella Weebosch, parochie en kerkgebouw, varia, financiën, liturgica; collectie Dagobert Gooren. Weebosch, parochiearchief H. Gerardus Majella: memoriaal met reliekcertificaten, losse brieven en kranteknipsels; notulenboek van het kerkbestuur 1948, 1949, 1951, 1978 over de ramen in de devotiekapel, de klok, de bouw van de buitenkapel, bedevaartdrukte; kasboeken St. Gerardusfonds 1946-1963 en 1963-1979; map 'Archief St.-Gerardusfonds'; lijst van zelatricen van de broederschap St. Gerardus 1948-1956 en 1959-1962; afleesboeken 1946-1968, 5 delen; verzameling prentjes, ansichtkaarten, foto's en devotionalia.
Literatuur: J. Panken, 'De allereerste St. Gerardus-Majellakerk in 't bisdom van 's-Hertogenbosch', in: Sint-Jansklokken; de kerkklokken voor het dekenaat Valkenswaard nr. 33, 16 augustus 1930, p. 1-2, het avontuur in Caïro in detail, ontdaan van latere toevoegingen, volgens mededeling van trampassagier pastoor J.A. van der Meijden, in 1905 kapelaan te St. Oedenrode; J. Panken, 'De Eerste Noveen-Zondag ter eere v. d. H. Gerardus in Zijne Bedevaartskerk, te De Weebosch', 'De tweede Noveen-Zondag' etc., in: Sint-Jansklokken; de kerkklokken voor het dekenaat Valkenswaard nrs. 33 t./m. 40, 17, 24, 31 augustus, 7, 14, 21, 28 september en 5 oktober 1935, met aandacht voor noveen, verhoringen, reliekverering, verkeer, vervoer en communicatiemiddelen, pelgrims, devotionalia en drukwerk, gebed en lied; J. Panken, 'Merkwaardig Bedevaartskerkje van Sint Gerardus-Majella te De Weebosch (Bergeijk)', in: St.Jansklokken; de kerkklokken voor het dekenaat Valkenswaard nr. 40, 3 oktober 1936, p. 1-2, kerk, broederschap, verhoringen; J. Panken, 'De allereerste St. Gerardus-Majellakerk in het Bisdom Den Bosch', in: Sint-Jansklokken; de kerkklokken voor het dekenaat Valkenswaard nr. 45, 12 november 1938, p. 12; J. Panken, 'Merkwaardig Bedevaartskerkje van Sint Gerardus-Majella te De Weebosch (Bergeijk)', in: St.Jansklokken; de kerkklokken voor het dekenaat Valkenswaard nr. 40, 7 oktober 1939, p. 1-2, met o.a. het verhaal van de tram inclusief de namen van de priestergetuigen en een herhaling van het artikel uit 1936; J. Panken, 'Bedevaartplaats "De Weebosch" Bergeijk, ter eere van den H. Gerardus Majella', in: Sint-Jansklokken; de kerkklokken voor het dekenaat Valkenswaard nr. 41, 14 oktober 1939 p. 4, met foto, aandacht voor dagelijkse organisatie; P.G. Bins, Prisma toeristengids Zeeland, Brabant, Limburg (Utrecht-Antwerpen: Het Spectrum, 1972) p. 388, vermelding bedevaarten uit midden en oost Noord-Brabant en de processie door het park; J.H.C. Biemans & F.A.J. van Gemert, Bergeijk in oude ansichten (Zaltbommel: Europese Bibliotheek, 1972) afbeelding 58, kerk begin 20e eeuw en afbeelding 59, processie Valkenswaard circa 1930; 'Oktoberbedevaart naar St. Gerardus in de Weebosch', in: Kempener Koerier nr. 275, 14 oktober 1981; P.J. Margry, Bedevaartplaatsen in Noord-Brabant (Eindhoven: Bura Boeken, 1982) p. 294-298; Johan van der Heiden & Piet van Vlierberghe ed., De Weebosch in de Kempen ... Geschiedenis en verhalen van de Weebosch en zijn bewoners. Uitgegeven ter gelegenheid van 75 jaar Gerarduskerk 1907-1982 ([Weebosch]: [Parochie], 1982); Dieter Pesch, Wallfahrtsfänchen. Religiöse Druckgrafik (Keulen: Rheinland-Verlag, 1983) p. 375; Cultuurhistorische inventarisatie provincie Noord-Brabant. Gemeente Bergeyk ('s-Hertogenbosch: Provincie Noord-Brabant, 1983) p. 13 en 20, foto's nrs. 41-44; Renaat van der Linden, Bedevaartvaantjes: volksdevotie rond 200 heiligen op 1000 vaantjes (Brugge: Tabor, 1986) p. 105-106; J.H.M. Evers & P.G.J. Post ed., Historisch repertorium met betrekking tot Wittem als bedevaartsoord (Heerlen: Hogeschool voor Theologie en Pastoraat, 1986) p. 378-379, 397; Theo Bos & Hannes Wallrafen, Recreatie in Nederland (Amsterdam: Rijksmuseum, 1991) tentoonstellingscatalogus met daarin een foto van de Kempense paardenbedevaart; Charles de Backer, 'Ruiters van Oirschot voor de 60ste keer op bedevaart naar de Weebosch', in: Parochieblad (oktober 1993) p. 8-9; Elsbeth Vernout, 'Op bedevaart voor de gezelligheid', in: Het Parool, 30 december 1993; Henk Erinkveld, 'Sint Gerardus in Weebosch', in: Sint Gerardus Klok 73 (1996) nr. 12, p. 12-14; Peter Vermeulen, Langs 's-Heren wegen. Veldkapellengids voor Noord-Brabant (Eindhoven: Kempen Uitgevers, 1996) p. 154-155; Henry van Rooij, 'Feestweek Gerardus Majella trekt zo'n 10.000 gelovigen', in: Bisdomblad, 17 oktober 1997, p. 4-5; Charles de Backer, '90 jaar Sint Gerardusparochie de Weebosch', in: Parochieblad St. Gerardus Weebosch 9 (1997) p. 12-14, parochiestichting en voorgeschiedenis; Johan Biemans, Bergeijk De Weebosch, Parochie Sint Gerardus 1907-2007 (Bergeijk: Stichting Eicha, 2007).
Websites: parochie Bergeijk-De Weebosch.
Overige bronnen: KDC BiN-dossier Weebosch; Meertens Instituut-volkskundige vragenlijst 23 (1959) invuller Duizel + volkskundige vragenlijst 64a (1993) invuller Weebosch; Stichting Kerkelijk Kunstbezit in Nederland-dossier H. Gerardus Majella Bergeijk/Weebosch; Nijmegen, Katholiek Documentatie Centrum-Klib: bedevaartfoto's Margry (1981); de kerk van Weebosch was onderwerp van het NCRV-programma 'Kerkepad', 3 en 10 september 1983; opnamen van de openluchtmis met paardenzegening 19 oktober 1997 door Brabant-TV, Eindhoven; mededelingen in 1997 van Charles de Backer, Weebosch. in 2011 ging op het IDFA in Amsterdam de film 'Het Wonder van Weebosch' in première, een 50 minuten durende documentaire over de paardenzegening en de bedevaart, gemaakt door Wendelien Voogd.