Onder de rook van Dordrecht, net buiten de toenmalige Vuilpoort, werd in de 14e eeuw een kapel gesticht door parochianen van de voormalige parochie Erkentrudenkerke die bij de Sint Elisabethsvloed van 1421 ondergelopen was. In 1452 werd deze kapel verheven tot parochiale kerk en gewijd aan Sint Adriaan. Volgens een briefje uit 1453 werd er een stukje uit de arm van Sint Adriaan, de beschermheilige van de kerk, bewaard. Er zou ook een broeder- en zusterschap ter ere van Sint Adriaan bestaan hebben. De Sint-Adriaanskerk werd in 1572 verwoest door de Watergeuzen.

Sint Adriaan: zie Dreischor

Literatuur; A.C.J. van der Kemp, 'De bedevaarten onzer landgenooten', in: Studiën en bijdragen op 't gebied der historische theologie, 4(1880), p. 18.
Overige bronnen: KDC BiN-diskw.-dossier Dordrecht-Antonius.