Nibbixwoud, H. Olaf, H. Olof |
||
Gediskwalificeerd: | ja | |
---|---|---|
Cultusobject: | H. Olaf, H. Olof | |
Datum: | 29 juli | |
Periode: | 17e eeuw | |
Religieuze context: | Christelijk | |
Locatie: | ||
Adres: | ||
Gemeente: | Medemblik | |
Provincie: | Noord-Holland | |
Bisdom: | Haarlem-Amsterdam | |
Samenvatting: |
In het begin van de 17e eeuw werd het katholieke geloof in sommige dorpen onder Hoorn nog openlijk uitgeoefend. Tijdens de synoden van 1623-1624 werden in Nibbixwoude kerkdiensten gehouden op klaarlichte dag met geopende kerkdeuren. Tijdens de openbare processie op Sint Olafsdag (29 juli) werd vee gezegend. Het kerkhof stond vol met kruisen. Toen de landdrost van de Gecommitteerde Raden van West-Friesland en het Noorderkwartier en zijn dienaar gewapenderhand wilden ingrijpen, werden zij ontwapend en het dorp uitgezet. Processies ter ere van Sint Olaf met zegening van het vee vonden dus kennelijk plaats in Nibbixwoude, maar er was geen sprake van een bedevaart. |
|
Auteur: | Marga Pauwels | |
Illustraties: | ||
Topografie | ||
Cultusobject |
- Olaf II Haraldsson (ca. 995-1030) was een koning van Noorwegen. Hij werd geboren als de zoon van een lagere Deense koning, Harald Grenske, die regeerde over een gebied in het zuiden van Noorwegen. Olaf nam deel aan vikingtochten en als huurling aan veldtochten in Engeland, Spanje en Frankrijk. In Engeland kwam hij in aanraking met het christendom. Hij bekeerde zich en liet zich in 1010 dopen in de Franse stad Rouen. In 1015 begon de Deense koning Knoet de Grote een oorlog tegen Engeland met behulp van manschappen en schepen uit Noorwegen. Van het machtsvacuüm dat dit tot gevolg had, maakt Olaf gebruik voor een strijd om het koningschap van Noorwegen. Hij won deze strijd en zo werd hij de eerste christelijke koning van Noorwegen. Olaf voerde een eenheidspolitiek: hij onderwierp de stamhoofden in Noorwegen en bracht de buitengewesten (IJsland, Faeröer en de Schotse eilanden) onder het gezag van de kroon. Een deel van de bevolking, vooral aan de kust, was al christelijk. Olaf dwong de rest van de bevolking ook tot bekering, vaak met grof geweld. Hij trad krachtig op tegen uitingen van de Oudnoorse religie. Hij liet vele kleine kerken bouwen en stichtte het bisdom Trondheim. Zijn politiek leidde tot verzet bij de Noorse edelen, vanwege het verlies van zowel hun religie als een deel van hun vrijheden. De tegenstanders van Olaf werden gesteund door Knoet de Grote van Denemarken. Olaf verloor in 1028 een slag tegen hen. Hij week uit naar zijn zwager Jaroslav de Wijze in Novgorod. In 1029 stierf de nieuwe onderkoning van Noorwegen. Olaf wierf 400 Zweedse huurlingen en probeerde opnieuw de macht te grijpen in Noorwegen. In 1030 werd hij nabij Trondheim door een lokaal leger verslagen en gedood. |
|
Bronnen en literatuur |
Website: https://nl.wikipedia.org/wiki/Olaf_II_van_Noorwegen. |
|
naar het KDC, voor aanvullingen en
commentaar. |