- Rita wilde kloosterlinge worden en niet door haar ouders uitgehuwelijkt. Dat gebeurde toch op 14-jarige leeftijd met Fernando Mancini; ze kregen twee zoons. Al mishandelde haar echtgenoot haar, ze verzette zich niet tegen hem en bad slechts voor zijn zielenheil. Nadat haar man door iemand anders werd vermoord, wilden haar  zoons bloedwraak. Maar Rita bad tot God dat ze liever had dat haar zonen zouden sterven dan dat ze hun zondige plannen zouden uitvoeren. Haar beide zonen stierven  een jaar later een natuurlijke dood. Toen was Rita vrij om in het klooster te treden. Dit was het Maria Magdalenaklooster te Cascia. Volgens de legende werd haar de toegang tot driemaal toe geweigerd, maar verschenen in een nachtelijk visioen Johannes de Doper, Augustinus en Nicolaas van Tolentino die haar naar het klooster begeleidden, waarbij de poorten zich vanzelf openden.  
- Rita identificeerde zich sterk met het lijden van Christus. In gebed, op Goede Vrijdag 1442, zou zij aan haar voorhoofd gestigmatiseerd zijn geraakt door een doorn uit Christus' doornenkroon, een wond die nooit meer heelde. Deze wond is op haar afbeeldingen te zien.
- Een tweede mirakel vond plaats tijdens haar ziekbed in 1447, toen ze aan een verwante die haar bezocht vroeg om een roos voor haar te plukken. Hoewel het winter was, vond deze toch een roos en bracht die aan Rita. Kort daarop stierf zij. Dit is de reden dat op 22 mei, haar sterfdag, aan Rita gewijde rozen bij de zieken worden gebracht. De legende gaat dat bij haar overlijden een zwerm bijen een wit deken over haar lichaam drapeerden. Ook deze bijen komen regelmatig terug in de iconografie rond Rita.