- In de Noordelijke Nederlanden zijn of waren er Walburgiskerken in Groningen, Zutphen, Tiel en Arnhem. Die in Groningen is In 1627 afgebroken. Bij opgravingen, uitgevoerd in 1950, bleek dat de kerk waarschijnlijk al gebouwd is tussen 800 en 1000. Het zou gaan om een kerkfort uit de tijd van de invallen van de Noormannen.
 

- Walburg was de dochter van een Engelse koning en werd omstreeks 710 in Wessex geboren. Zij was verwant aan Bonifatius die haar in 748 voor zijn missie in Beieren naar het vasteland haalde. Zij werd abdis in het klooster te Heidenheim bij Eichstätt. Onder haar bestuur groeide de abdij uit tot een centrum van cultuur en liefdadigheid. Walburg overleed ostreeks 1780 te Heidenheim. In 870 werden de relieken van Walburg door de bisschop van Eichstätt in de kerk van deze bisschopsstad bijgezet. Vanaf 893 werden haar relieken verspreid en verbreidde haar cultus zich voornamelijk in het Rijnland, de Nederlanden en Frankrijk. Van Walburgs grafsteen in Eichstätt druppelt vocht, de zogenaamde olie van St. Walburg, waaraan een geneeskrachtige werking wordt toegeschreven. Walburg is een van de veertien 'noodhelpers', vooral tegen oogklachten en hondenbeten. Ze is patrones van kraamvrouwen, boeren, veldvruchten en huisdieren. 

- In Nederland zijn of waren kerken aan haar gewijd en soms ook bedevaarten in Tiel, Groningen, Zutphen, Netterden, Arnhem en Driebergen (klooster Arca pacis).
- Van de verering in Groningen is weinig bekend en dus ook niet of er ooit een bedevaart naar toe bestond.

Literatuur: C.H. van Rhijn, 'St. Walburg en de St. Walburgiskerk te Groningen', in: Nederlands archief voor kerkgeschiedenis, Nieuwe Serie, 3,1 (1904) p. 102.
Overige Bronnen: KDC BiN-diskw.-dossier Groningen-Walburgis.